สามร้อยห้าสิบหก

อยู่ๆ ไข้ก็ขึ้นมาอย่างกะทันหัน เมื่อครู่หนึ่งเซซีเลียยังวิ่งเล่นไปทั่วงห้องนั่งเล่นพร้อมกับดินสอสีในมือ ฮัมเพลงไปพลางวาดรูปดอกไม้เบี้ยวๆ ไปทั่วหน้ากระดาษ แล้วในชั่วพริบตาต่อมา หนูน้อยก็ขดตัวอยู่บนโซฟาด้วยแก้มที่แดงก่ำและดวงตาที่ดูเลื่อนลอย

ฉันใช้หลังมือแตะหน้าผากของลูก แล้วใจก็หล่นวูบ

“ลูกรัก” ฉัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ